لزوم حفاظت از کودکان و تضمین امنیت آنلاین فرزندان در عصر دیجیتال
تاریخ انتشار: ۲۴ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۱۳۱۱۸
به گزارش خبرگزاری فارس از بیرجند، سرهنگ قدرت الوانی، رئیس پلیس فتا خراسان جنوبی امروز در جمع خبرنگاران در خصوص گوشههای تاریکی از دنیای آنلاین از قبیل آزار و اذیت سایبری، شکارچیان آنلاین، قرارگرفتن در معرض محتوای نامناسب و سرقت هویت که امنیت و رفاه فرزندان را تهدید میکند، به والدین هشدار داد.
وی اظهارداشت: پیشرفت بیپایان فناوری، همه جنبههای زندگی ما را متحول کرده است و اینروزها فرزندان ما در جامعهای زندگی میکنند که در آن تلفن های هوشمند، تبلات ها و رایانهها دیگر ابزار صرف نیستند، بلکه بخش جداییناپذیر از هویت و تعاملات روزانه آنها در یک محیط دیجیتال هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: امروزه حفاظت از کودکان در محیط دیجیتال نیازمند رویکردی چندوجهی است که آموزش، ارتباطات، مقررات و اقدامات پیشگیرانه بخشی از آن میباشد،والدین با اجرای ایناقدامات، میتوانند فضای آنلاین امنتری را برای فرزندانشان ایجاد کرده و از رفاه آنان اطمینان حاصل کنند و به آنها اجازه دهند که از عصر دیجیتال در ارتباط با شبکه جهانی وب بیشترین استفاده را ببرند.
رئیس پلیس فتا خراسان جنوبی بیان داشت: شناخت تهدیدهای مختلف از قبیل آزار و اذیت سایبری، شکارچیان آنلاین، قرارگرفتن در معرض محتوای نامناسب و سرقت هویت که ممکن است کودکان در یک محیط دیجیتال با آنها مواجه شوند، برای والدین امری بسیار ضروری است.
سرهنگ الوانی تصریح کرد: ناشناسبودن مطالب ارائهشده در فضای مجازی میتواند افراد با نیت مخرب را تشویق کند و بهرهکشی و آسیبرساندن به کودکان ناآگاه را برای آنها آسانتر کند، لذا والدین باید به اینمهم توجه ویژه کنند،چراکه پیامدهای چنین برخوردهایی میتواند ویرانگر باشد و منجر به آسیبهای روانی، انزوای اجتماعی و حتی آسیبهای جسمی کودکان و نوجوانان شود.
این مقام انتظامی خاطرنشان کرد: یکی از راههای محافظت از کودکان در محیط دیجیتال، توانمندسازی آنان از طریق آموختن دانش و مهارت برای هدایت مسئولانه در دنیای دیجیتال است،که با آموزشدادن فرزندان در مورد این خطرات، میتوان آنها را به توانایی تشخیص و اجتناب از موقعیتهای مخاطرهآمیز مجهز کرد.
وی گفت: همچنین روشهای متناسب با سن برای توانمندسازی کودکان بهمنظور حفاظت از آنان در فضای آنلاین باید متفاوت باشد، آموزش اصول ایمنی اینترنت به کودکان کوچکتر، مانند عدم بهاشتراکگذاشتن اطلاعات شخصی و فقط تعامل با افراد مورد اعتماد، بسیار مهم است،درحالیکه با افزایش سن کودکان، بحث در مورد آداب رسانه های اجتماعی، تنظیمات حریم خصوصی و رفتار مسئولانه آنلاین اهمیت فزایندهای پیدا میکند.
این مقام سایبری با تاکید بر این نکته که ارتباطات باز و مداوم والدین با کودکان در تضمین امنیت آنلاین آنها بسیار مهم است، به والدین توصیه کرد: کودکان خودشان را تشویق کنند تا تجربیات آنلاین خود را، چه مثبت و چه منفی و بدون ترس از قضاوت یا تنبیه، با آنان به اشتراک بگذارند،تا با ایجاد محیطی از اعتماد و گفتگوی باز، کودکان احساس راحتی کنند و در هر حادثهای که بهصورت آنلاین با آن مواجه میشوند،آن را به والدین خود گزارش کنند.
رئیس پلیس فتا خراسان جنوبی در پایان از شهروندان خواست: هشدارهای پلیس فتا را جدی گرفته و در صورت اطلاع از هرگونه فعالیت مجرمانه در فضای مجازی یا پیامرسانهای موبایلی مراتب را از طریق نشانی سایت پلیس فتا به آدرس الکترونیکی www.cyberpolice.gov.ir بخش ارتباطات مردمی گزارش نمایند همچنین شماره تماس 096380 مربوط به مرکز فوریتهای سایبری پلیس فتا بهصورت شبانهروزی آماده پاسخگویی به سوالات شهروندان در سراسر کشور است.
پایان پیام
منبع: فارس
کلیدواژه: حفاظت از کودکان عصر دیجیتال خراسان جنوبی رئیس پلیس فتا محیط دیجیتال پلیس فتا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۱۳۱۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سندروم استکهلم در مدارس ابتدایی/ کودک آزاری مدرن: تلقین حس ناکافی بودن!
عصر ایران؛ امید خزانی*- سندروم استکهلم پدیدهای روانی است که قربانی با آزارگر خود و یا گروگان با گروگانگیر حس همدلی و حتی وفاداری دارد! اما ارتباط این موضوع با مدارس ابتدایی و کودکان معصوم چیست؟
ما - والدین که فرزندانمان را مال خود و نه از خود میدانیم - با این فرشتگان معصوم کاری میکنیم که بیشباهت نیست به پدیده سندروم استکهلم و همدلی با گروگانگیران که برخی از مدارس ابتداییاند.
این تمثیل از آن روست که والدین با دستان خود فرزندان خود را به مدارسی میسپارند که با جان و جسم کودکانشان چون یک گروگان رفتار کنند و حتی در این روند نهایت همکاری را نشان میدهند و حتی خواستار فشاری بیشتر(شما بخوانید آزاری بیشتر) از جانب مدرسه متبوع میشوند.
در مطلبی که چند سال قبل با عنوان " آموزش فرزند یا فرزندکُشی " در اینجا ( لینک) منتشر شد، مقایسهای تطبیقی با کشورهای دنیا در روند آموزش ابتدایی آورذه شد که نشان می داد ساعات آموزش ابتدایی در ایران از متوسط آموزش دنیا ۳۰۰ تا ۴۰۰ ساعت بیشتر است و این با همکاری والدین صورت میپذیرد که به نظر نویسنده فاجعهبار است چون در گذر زمان موجب فرسودگی کودکان در بستر آموزش میشود. اخیرا کودکی ۹ ساله از نزدیکان را دیدم که در اثر فشار بیش از حد درسی والدین تحصیلکردهاش و الزام آنها برای آمادگی آزمون دچار اسپاسم عضلانی شده و در واقع کودکیاش به تاراج رفته بود! از این رو 7 نکته را در زیر یادآور میشوم:
۱. اگر پدران سنتزده ما خطاب به معلمان میگفتند " گوشت فرزندم مال تو استخواناش مال من! " ؛ این روزها خیلی از والدین مجوز شدیدتر برخوردها را به مدارس فرزندانشان می دهند اما نه در قالب تنبیه بدنی بلکه بسی فراتر؛ تلقین دایمی حس ناکافی بودن! دقت بفرمایید برای یک کودک ۷ تا ۱۰ ساله!
۲. بارها شاهد بوده ام که والدین از مدارس متبوع شان خواسته اند که فرزند ۹ ساله آنها را برای آزمون آماده کنند . آزمونهای بی پایانی چون مدارس تیزهوشان ؛ آزمون مدارس خاص( شما بخوانید مراکز گروگانگیری ویژه) و غیره.
اهداف دوره ی آموزشی ابتدایی کم و بیش در اکثر کشورهای پیشرفته و حتی با تعریف یونسکو بر ۳ مبنای زیر استوار است : یادگیری مبانی سواد و اعداد؛ یادگیری مهارت های اجتماعی و ایجاد شوق و علاقه برای یادگیری !! در کجای این هدف گذاری جهانی آماده سازی برای آزمون های خاص گنجانده شده است که شمای والدین روان کودک ۹ ساله تان را آزار می دهید و حتی بابت آن هزینه می پردازید؟ این اتحاد والدین و مدارس علیه یه کودک ۸-۹ ساله چه منطق و مبنایی جز کودک آزاری می تواند داشته باشد. البته همه کودکان در اثر فشارهای اینچنینی دچار اسپاسم عضلانی نمی شوند اما آثار ماندگار مخرب روحی بر وجودشان می نشیند! از دوره ابتدایی همان را انتظار باید داشت که عقلای جهان بر آن اجماع کرده اند!
۳. هر نوع آموزش با عنصر انضباط ( دیسیپلین) گره خورده است. گزاره های آموزش در فضای شاد و غیره لزوما در مقام عمل جوابگو نیستند. آموزش برای کودک دوره ابتدایی با محدودیت انضباط پذیری و زمان حداقلی سرو کار دارد. ظرفیت انضباط پذیری یک کودک دوره ابتدایی بسیار محدود و شکننده است. این محدودیت ها قابلیت توسعه دارند اما قطعا در افق ۱۲ ساله باعث فرسایش آموزشی خواهند شد!
۴. بقول فرنگی ها " شیطان در جزییات است " بسیاری از آزمون های متداول آموزشی از جمله achievement test , proficiency test و competency test و Aptitude test که نسخه بومی شده آنها در مدارس ما نیز استفاده می شود با ده ها متغیر و پارامترهای اجرایی و نیروهای مجرب آموزش دیده قابلیت اجرا و نتیجه درست دارند! با زیرساخت های موجود سخت افزاری و نیروی انسانی اشغال در اکثر مدارس ابتدایی نتایج درستی برای این آزمون ها متصور نیست!
۵. آموزش و در کل علوم انسانی بسیار ظریف و شکننده است و از قوانین پوزیتیویستی تبعیت نمی کنند. به این معنا که از درستی گزاره الف و گزاره ب لزوما درستی گزاره ج حاصل نمی شود. اگر موفقیت فرمول واحدی داشته باشد که ندارد آن فرمول در مورد فرزند شما با متغیرهای زیادی سروکار خواهد داشت و لزوما نتیجه نخواهد داد. آنچه که برای موفقیت در اکثر مدارس پایه و ابتدای ما ریل گذاری شده با نوعی آزار و خشونت پنهان گره خورده است و ره به ترکستان می برد ! جاده با کیفیت ؛ خودرو استاندارد ؛ راننده مجرب و ساعت رانندگی استاندارد سفر ایمن را به دنبال دارد !
۶. بارها شنیده ایم که برای ساختن یک کشور از مدارس ابتدایی شروع کنید و نیک می دانیم که کشورهای توسعه یافته ۱۰ درصد تولید ناخاص داخلی را صرف آموزش بویژه آموزش پایه می کنند و آموزش پایه درست از وظایف ذاتی دولت هاست ! بله همه اینها درست است اما عجالتا در فقدان این درایت ها از تبدیل فرزندتان به ربات آزمون دهنده بپرهیزید!
۷. به پشتوانه دو دهه تجربه در آموزش عرض می کنم اکثر برنامه هایی که در قالب فوق برنامه در مدارس غیردولتی ارایه می شود فاقد عمق لازم است و غالبا سطحی است. برای مثال ۳ سال زبان فوق برنامه مدارس تقریبا معادل ۸ ماه آموزش در موسسات معتبر زبان است!
پی نوشت: هر نوع آموزش در هر سطحی که در دوره کودکی ( زیر ۱۲ سال) متصور است قابلیت جبران در دوره نوجوانی را داراست اما و هزار اما که کودکی از دست رفته هرگز جبران پذیر نیست چه برسد به آزار و آسیب های روحی که عمری ممکن است گریبانگیر کودک شما باشد.
---------------------
*دکتریِ آموزش